(zmuszać do pośpiechu)

См. также в других словарях:

• pośpiech — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIb, D. u, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} robienie czegoś szybciej niż normalnie; śpieszenie się, szybkie tempo działania : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ubrać się w pośpiechu. Naglić, zmuszać do pośpiechu. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• gnać — ndk I, gnam, gnasz, gnają, gnaj, gnał, gnany 1. «pędzić, biec, lecieć, mknąć» Gnać co sił, bez wytchnienia. ◊ Gnać na oślep «pędzić, uciekać nie patrząc dokąd» ◊ Gnać na złamanie karku, na łeb na szyję «pędzić, uciekać nie zważając na… …   Słownik języka polskiego

• poganiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, poganiaćam, poganiaća, poganiaćają, poganiaćany {{/stl 8}}– pognać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa{{/stl 8}}, pogonić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, poganiaćnię, poganiaćni, poganiaćgoń, poganiaćniony {{/stl 8}}{{stl …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• pędzać — ndk I, pędzaćam, pędzaćasz, pędzaćają, pędzaćaj, pędzaćał, pędzaćany 1. pot. «zmuszać kogoś (lub coś) do posuwania się (często wielokrotnie); gnać» Pędzać bydło na pastwisko. 2. rzad. «nakłaniać kogoś do pośpiechu; ponaglać» Pędzać kogo do roboty …   Słownik języka polskiego

• pędzić — ndk VIa, pędzićdzę, pędzićdzisz, pędź, pędzićdził, pędzićdzony 1. «bardzo szybko przenosić się z miejsca na miejsce, bardzo szybko posuwać się naprzód, biec, jechać» Pędzić co sił, co tchu, ile sił w nogach, co koń wyskoczy. Pędzić cwałem,… …   Słownik języka polskiego

• przegonić — dk VIa, przegonićnię, przegonićnisz, przegonićgoń, przegonićnił, przegonićniony przegnać dk I, przegonićam, przegonićasz, przegonićają, przegonićaj, przegonićał, przegonićany przeganiać ndk I, przegonićam, przegonićasz, przegonićają, przegonićaj …   Słownik języka polskiego

• naglić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, naglićlę, naglićli, naglićlij, naglićlony {{/stl 8}}{{stl 7}} zmuszać, skłaniać do pośpiechu, ponaglać, popędzać, poganiać kogoś lub coś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Musieli już wyjść – czas naglił. Nagliła go do… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• narzucać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, narzucaćam, narzucaća, narzucaćają, narzucaćany {{/stl 8}}– narzucić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, narzucaćcę, narzucaćci, narzucaćrzuć, narzucaćcony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• przeganiać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, przeganiaćam, przeganiaća, przeganiaćają, przeganiaćany {{/stl 8}}– przegonić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, przeganiaćnię, przeganiaćni, przeganiaćgoń, przeganiaćniony, {{/stl 8}}przegnać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk …   Langenscheidt Polski wyjaśnień